Gilan, kalankalaye, Spring 1387/2008
In Flames, A Sense Of Purpose, The Chosen Pessimist
دارم فکر می‌کنم اگر آدم بجای اینکه هر روز در آپارتمانی در شهر شلوغ، بیدار شود، در یکی از این کلبه‌ها بیدار شود و هوای کوهستان را در ریه‌های صاب مرده‌اش فرو دهد، چه حسی دارد؟
حداقلش این است که در آن صورت، احساس میکردم زنده‌ام نه اینکه فقط ادای زندگان را دربیاورم
بنده؛ در حال تنفس موقت در این بهشت موقت، .عکاس: برادرم، نصرا
Saturday, April 19, 2008
Kind of Life
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
1 comments:
سلام دکتر
والا من الان 10 ساله دارم این فکر رو می کنم! به نظر من هم زندگی واقعی اونجا جریان داره نه این چیزی که ما توش غرق شدیم.
راستی اون کنون تو دستتون چیکار می کنه؟!
خوش باشید
Post a Comment